براي دانلود تعدادي از آهنگهاي اين گروه به اينجا برويد . آهنگ «ایدز، آمریکا، دموکراسی و سرخط های اخبار افغانستان».
گزارش اقليت
آهنگ فری مارکت (بازار آزاد)
Shakib Mosadeq Free Market
آلبوم "گزارش اقلیت" از "مورچه ها" ,گروه آلترناتیو راک افغانی. مورچه ها" نام گروه آلترناتیو راک افغانی ای است که از حدود پنج سال پیش با آهنگسازی و نوازندگی/ نویسنده:شاهین پژوم
مورچه ها ( Ants Band ) : مورچه ها" نام گروه آلترناتیو راک افغانستانی ای است که از حدود شش سال پیش با آهنگسازی و نوازندگی مسعود حسن زاده شروع به کار کرد. سال های اولیه تشکیل این گروه به تمرین و اندوختن دانش موسیقی گذشته و چندي پيش پس از مدت ها آلبومی شاخص با نام "گزارش اقلیت" را با صدای شکیب مصدق منتشر کرده است. هرچند که ساز های محلی در این آلبوم شنیده نمی شوند اما اعضای این گروه اعتقاد دارند که سبک آنها تنها تقلید راک یا بلوز غربی نیست و آنها در ساختن ملودی ها تحت تاثیر موسیقی محلی قرار داشته اند. یکی از دلایل آنها نحوه اقتباس آنها از موسیقی بدخشی است، جایی که خواننده در هر جای موسیقی صحبت می کند هرچند که مفهومش برای شنونده مبهم باشد. این امر البته در این آلبوم به چشم می خورد و می توان اقتباس کلامی به کار رفته در آن را وجه تمایز "گزارش اقلیت" با یک آلبوم کاملا غربی دانست. یکی دیگر از تاثیرات موسیقی افغانستان بر این آلبوم، تک نوایی یا هارمونیک نبودن کلام آن است. آنجا که نقال، بخشی یا آواز خوان با تغییر آهنگ صدا، راوی دیگری را در فضای مونوفونیک این نوع موسیقی می آفریند. این ترکیب به کل اثر لایحه ای عامیانه می بخشد که در آلبوم گزارش اقلیت هم مشهود است. انگار که خواننده راوی داستانی است و تغییر لحن وی، نشان از تغییر فضای داستان دارد...
ترک اول این گروه راک افغانستاني، یک ترانه پاپ با مایه های راک و جاز است که به دلمشغولی های روزانه می پردازد. موضوع این آهنگ بی کاری است که با نگاهی طنز آلود به این موضوع اجتماعی می پردازد. حتی بخشی از کلام این آهنگ مانند " کسی از هیچ چی نخندید، کسی از هیچی نترسید" مفهوم این ترانه عامیانه را از یک ترانه روزمره تا یک ترانه اجتماعی توام با طنز انتقادی ارتقا می دهد. شهر بدون درخت، آهنگ دوم این سی دی است. آهنگی که به سبک راک محلی که حکایت گر این است که روزها، بدون عشق سپری می شوند و سهم هر کدام از ما از روزهای پرصفای گذشته، تنها یادش به خیری است که زندگی یکنواخت ماشینی ما را رنگی می بخشد. هرچند ظاهرا این آلبوم برای مخاطب افغانستاني تهیه شده اما اکثر آهنگ های این آلبوم برای شهروند امروز فارسی زبان که در گذر ایام یاد گذشته ها را می کند جالب توجه است. کابل جان، آهنگ نستالژیکی است که این گروه آن را به زادگاه خود تقدیم کرده است. توصیفاتی که برای شرح حال مردمان و شهر کابل در این آهنگ به کار رفته بدیع و جالب می باشد. شاید این آهنگ شاخصه این آلبوم باشد، توصیفاتی از جامعه کابل نشین افغانستان از دیدگاه یک موسیقی دانی که بنا بر حرفه اش و ذوق هنری اش آن را با دیدگاه جدیدی به تصویر کشیده است. "خوش آمدید به کابل جان، همین جه اس افغانستان، خوش آمدید به کابل جان، ده این جه اس کل جهان" شاه بیتی است که بیش از حد با توصیفات به کار رفته در این آهنگ سازگار است.
آهنگ فری مارکت (بازار آزاد) فضای متفاوتی دارد که به فانک راک نزدیک است. موضوع آهنگ عشق و تشابه آن به یک بازار آزاد و پررقابت می باشد. شعر این آهنگ نیز بسیار عامیانه است و توصیفاتی که در آن به کار رفته، فضای یک بازار شلوغ و پر سر و صدا را تداعی می کند. آهنگ "سر خط اخبار" یک آهنگ سیاسی و اعتراضی است که از وضعیت سیاسی افغانستان می نالد و این نکته را یاد آوری می کند که دموکراسی آمریکا، سر خط های اخباری که پر از جنگ و فساد است را برای افغانستان به ارمغان آورده است: "ایدز، آمریکا، دموکراسی- قرن ما قرنی نازنین است- سر خط اخبار افغانستان- از برکت جهان همین است." آهنگ "اتفاق دوست داشتنی" يك ترک ديگر از این آلبوم است. آهنگ متفاوت و ملایمی که مضمونی عاشقانه دارد و همین مضمون آن را از بقیه آهنگ های این آلبوم که مضمونی اجتماعی و کنایه آمیز دارند متمایز کرده است. این آلبوم، آلبومی کلام محور است و تنها دو سولوی کوتاه و ساده در آن به چشم می خورد. از تغییر فضا و تلفیق هم در آن خبری نیست و این ویژگی ها وجه مونوفونیک بودن و شیوه روایتی این اثر را پررنگ می نماید.
تاثیر آلبوم گزارش اقلیت در فضای موسیقی فارسی زبان تاثیر شاخصی است. هرچند که به علت فاصله افتادن فرهنگی بین مردم ایران و افغانستان، این آلبوم نیز مانند سایر آثار هنرمندان افغانستاني چندان برای شنوندگان ایرانی آشنا نیست، اما شاید چنین آلبومی در حوزه موسیقی ایرانی نیز بدیع و کم سابقه باشد. اهمیت این آلبوم را شاید در این نکته نیز بتوان دید که آلبومی عامیانه است و در عین حال موسیقی آن تلفیقی نیست. این نکته شاید این گروه را به گروه ایرانی کیوسک نزدیک کند، اما به وضوح مورچه ها فضای راک بیشتری را در موسیقی خود پرورانده اند. موسیقی شبهه جز همان طوری که در پیش از انقلاب در ایران تا حدودی رواج داشت، در افغانستان نیز متداول بود اما وقفه ای سی ساله که در موسیقی این کشور افتاده است، باعث رویش و نو آوری شده نه تکرار آنچه در گذشته وجود داشته است .
قابل ذكر است كه اين گروه متاسفانه بدلايلي ناچار به جدايي از يكديگر شده و آهنگي منتشر نميكند . اميد است بزودي شاهد آلبوم جديدي از اين گروه باشيم .
براي دانلود تعدادي از آهنگهاي اين گروه به اينجا برويد . Minority report, for “Antz” is in fact similar to throwing oneself on a minefield. One year has passed since “Antz” came into existence. “Antz” was created by a few bright young minds frustrated by the unrestrained domination of traditional and classic genre over Afghanistan’s music. These open-minded thinkers come not from the capital, Kabul, but from the periphery. “Antz” is mainly concerned with music performance. This is the first time in the history of this country that a group of open minds think about defining modern music other than traditional classic genre. This is parallel to the time that Afghanistan’s music floats in the sea of Indian music.
The album “Guzarish-e-Aqaliat” [Minority Report] contains three semi-romantic and three socio-political songs. The focus of “Antz” is to deal with issues of divisions, contradictions and religious worldviews of the traditional Afghan society. In these songs, the Afghan world is presented with all its beauties and ugliness and the path that the idea of militarism has put in front of the country.
ویدئو تفنگ
ویدئو زنان
قدیم به تمام زنانیکه برخلاف میل خویش تن فروشی میکنند...و درجامعه های کثیف اسلامی مورد آزار و شکنجه قرار میگیرند
گروه موزیک زنان "برقع"
