اطلاعات مهم در مورد چگونگی پروسه ی پناهجویی و خدمات اجتماعی در آلمان

رزا: اطلاعت به روز شده در دسامبر 2016 همراه با اطلاعاتی درباره ی خدمات اجتماعی، چگونگی بازجویی و معاهده ی دوبلین (جدید)- باتشکر از خودم ☺ مهستی و گروههای آنتی راسیسم!

برای خواندن روی اینجا کلیک کنیم.

روند پناهجویی

تاریخ جمع آوری اطلاعات 15 نوامبر 2016

0- مقدمه

1- محل سکونت و نگهداری (تامین معیشت)

2- پایان پروسه ی پناهندگی

3- تصمیم (حکم دادگاه) و اخذ جواب

4-قانون پذیرش موقت، «مجوز تحمل» Duldung 

5- پیوستن خانواده به یکدیگر

6- امکانات اجتماعی (هزینه ی معیشت) و خدمات پزشکی و بهداشتی

7- چگونگی ورود به بازار کار

 روند پناهجویی

تاریخ جمع آوری اطلاعات 15 نوامبر 2016

0- مقدمه

1- محل سکونت و نگهداری (تامین معیشت)

2- پایان پروسه ی پناهندگی

3- تصمیم (حکم دادگاه) و اخذ جواب

4-قانون پذیرش موقت، «مجوز تحمل» Duldung 

5- پیوستن خانواده به یکدیگر

6- امکانات اجتماعی (هزینه ی معیشت) و خدمات پزشکی و بهداشتی

7- چگونگی ورود به بازار کار

0- مقدمه

این اطلاعات در مورد قانون پناهندگی و حقوق پناهجو بسیار مهم می باشند. ما امروز می خواهیم به طور مختصر در مورد قوانین و موقعیت پناهجویی اطلاعاتی را در اختیار شما بگذاریم.

1- محل سکونت و چگونگی نگهداری

 «اداره ی فدرال» برای هر ایالت، اداره و مرکز تحویل پناهجویان دایرکرده است. بدینگونه، مسئولیت نگهداری از پناهجویان به عهده ی ایالتهای مختلف آلمان می باشد. هر پناهجوی جدید از طرف «مراکز ایالتی مسئول پناهندگی» ثبت می شود. این «مراکز تحویل پناهجویی» و یا «اداره خارجیان»، مسئول نگهداری و سکونت دادن پناهجویان می باشند. پناهجویان موظف هستند که در مراکز جمعی سکونت، حداکثر تا 6 ماه اولیه ی ورود شان را به سر ببرند. اما پناهجویان از کشورهای موسوم به "کشورهای امن" مجبورند که تمام مدت اقامت خود را تا اتمام پروسه ی پناهجویی شان در هایم (خانه های جمعی پناهجویی) بگذرانند، مگر اینکه به آنها اجازه ی رفتن از هایم را بدهند . کشور آلبانی، بوسنی و هرزگوین ، گانا، کوسوو، مقدونیه، مونته نگرو، سنگال و صربستان، کشورهای به اصطلاح "امن" شناخته می شوند.

(در مورد کشور گانا و سنگال اتفاق نظر نیست!)

در نهایت پایان زندگی در هایم، پناهجویان برای سکونت به مراکز شهری (بر حسب سهمیه آنان) رجوع داده می شوند.

پس از تقسیم پناهجویان، نهایتن کمون ها و مراکز شهری، مسئول تهیه ی مسکن پناهجویان می باشند. مراکز محلی اداره ی خارجیان، اقامت آنان (پناهجویان) را بر طبق حکم «اداره ی فدرال مهاجرت و پناهجویان» تمدید می کند.

2- پایان پروسه ی پناهندگی

در پایین مراحل پروسه پناهجویی در یک نظر:

1-اعلام پناهندگی

2-درخواست و تقاضای پناهندگی

3-بررسی معاهده ی دوبلین

4-جلسه مصاحبه (بازجویی)

5-حکم و نتیجه ی دادگاه

6-در صورت احتمالی، حمایت قانونی

آ- ثبت نام و مدرک مَسکن

پس از ورود به آلمان، پناهجو می بایست فورن و بدون اتلاف وقت تقاضای پناهندگی اش را اعلام کند. اعلام پناهجویی در هر مرکز پلیس و یا اداره ی خارجیان ممکن می باشد. اعلام پناهجویی، در مرکز تحویل پناهجویان نیز امکانپذیر است. موضوع در اینجا درخواست پناهندگی نیست بلکه درخواست پناه و پناهگاه موقت داشتن است. پس از اعلام درخواست پناهجویی به شما "جواز اقامت موقت" داده می شود. این "جواز موقت" معمولن برای 6 ماه است و معمولن از طرف «اداره ی فدرال مهاجرت و پناهجویان» صادر می شود. این "جواز موقت" می تواند توسط مراکز تحویل پناهجویان تمدید شود و یا توسط اداره ی خارجیان (در موارد سُکونت نوع دیگر پناهجویان، مثل زندگی خصوصی و نه در هایم، مسئول تمدید اقامت، اداره ی خارجیان است). "جواز اقامت موقت" قابل تمدید شدن است.

ب- موقعیت درخواست پناهندگی

درخواست پناهجویی می بایست شخصن به «اداره ی فدرال مهاجرت و پناهجویی» داده شود. همزمان با درخواست پناهجویی بطور اتوماتیک اعلام درخواست "پناه بین المللی" نیز داده خواهد شد. برای دادن درخواست پناهجویی، پناهجو شخصن و بدون اتلاف وقت می بایست به وقت ملاقات از پیش داده شده توسط «اداره ی فدرال مهاجرت و پناهجویی» رفته و شخصن بر سر قرار حاضر شود.

در این جلسه از پناهجو در مورد دلایل فرار و یا مهاجرت سوالی پرسیده نخواهد شد. در مورد پرسش سوالات اینچنینی، پناهجو وقت ملاقات دیگری دریافت خواهد کرد، به آن جلسه اصطلاحن "مصاحبه- بازجویی" می گویند. در قرار ملاقات اولیه مشخصات پناهجو از قبیل اثر انگشت، مشخصات شخصی بمانند اسم و سن و ملیت و... پرسیده و ثبت می شوند. اگر اینکار صورت نگیرد، اثر انگشت و غیره اما در جلسه ی «اداره ی فدرال» به هر حال گرفته خواهد شد.

امکان دارد که 25 سوال استاندارد از پناهجو پرسیده شود. (اسم، محل سکونت، آخرین آدرس، وضعیت تاهل، مدرک مسافرتی و پاسپورت، وضعیت سواد و شغل در کشوری که پناهجو از آنجا آمده و همچنین مسیر ورود پناهجو به آلمان و غیره).

توجه کنید که همزمان با درخواست پناهجویی، درخواست "پناه بین المللی" نیز ثبت می شود. تفاوت آنها را بعدن توضیح خواهم داد.

ث- چگونگی حق ماندن (ویزا)

اداره ی فدرال برای پناهجویی که اعلام پناهندگی کرده است ابتدا اقامت 3 ماهه و یا 6 ماهه صادر می کند. در صورت طول کشیدن پروسه ی پناهجویی، این اقامت معمولن  تا 6 ماه دیگر نیز تمدید خواهد شد. مسئول تمدید اقامت اولیه (اولین اقامت 3 ماهه و یا 6 ماهه) اداره ی خارجیان محل سکونتتان است.

اگر بررسی پناهجویی شما زمان بیشتری طول بکشد و هنوزاقامت نگرفته باشید، با این وجود شما هنوزغیر قانونی محسوب نمی شوید، چرا که چگونگی گرفتن اقامت و حق ماندن تنها به نوع اقامت و تیتر آن محدود نمی شود، بلکه مدرک اقامت در تمام طول پروسه ی پناهجویی معتبر است.

د- مهلت ها و تعهدات به همکاری در طول روند پناهندگی

توجه: اعلام پناهجویی و ثبت پناهجویی در نزدیکترین مرکز پذیرش پناهجویان، همچنین تقاضای شخصی برای پناهندگی در برابر «اداره فدرال» باید بلافاصله و یا در محدوده ی زمان اعلام شده از طرف این اداره ات (حداکثردر ظرف یک هفته) انجام شود.

اسم  پناهجو در لیست مورد جستجوی مرکز خارجیان و همچنین در ابزارهای جستجوی پلیس می تواند درج شود، اگر محل دسترسی به او ناشناخته باشد.

1- و یا اگر پناهجو در عرض یک هفته خود را به آدرس محلی که باید برای سکونت مراجعه کند، هنوز نرسانده است.

2-و یا اگر پناهجو خود را به مراکز سکونت رسانده است و خود را به مراکز نگهداری نیز معرفی کرده است، اما آنجا را ترک گفته و طی یک هفته مراجعه نکرده است.

3- و یا اگر پناهجو نتواند بر طبق "قانون همواره در دسترس بودن" برای ادارات و پلیس، طی یک هفته حضور داشته باشد (غیبت بیش از یک هفته).

4- و یا اگر پناهجو در آدرسی که به اسمش ثبت شده نباشد.

5- این وقتی است که خارجی (پناهجو) نامه ی تحویل داده شده را برای دو هفته دریافت نکند.

تقاضای پناهجویی مُلغی اعلام می شود اگرحدس زده شود که پناهجو دیگر دنبال کار و تقاضایش را نمی گیرد:

1- اگر پناهجو پنهان شده و دسترسی به او امکان نداشته باشد

2- نقض قانون "ترک نکردن محل اقامت، یا شهر محل سکونت"، یعنی نقض قانون "محدودیت رفت و آمد پناهجو"، به روش عاجل و شتابزده

3- حاضر نبودن بر سر قرار "مصاحبه" در تاریخ اعلام شده

4- در دسترس نگذاشتن و قایم کردن اطلاعات

5- بازگشت به کشور مبدا

اگر این حدسیات بالا حقیقت نداشته و درست نباشند، پناهجو باید تقاضای پناهندگی اش را دوباره و از نو، درخواست دهد. این تکرار درخواست پناهجویی، تنها یک بار امکانپذیر است و بار دومی در کار نیست.

ا- پروسه ی سریع پناهجویی

برای برخی از گروههای پناهجویی رسیدگی «سریع» به پرونده های آنان در مراکز پذیرش ونگهداری آنان انجام می گیرد. بررسی موارد سریع تقاضای پناهجویی نباید از طرف اداره جات بیش از 1 هفته طول بکشد. اگر اما بیشتر طول بکشد، پس پروسه ی پناهجویی باید مانند موردهای معمولی انجام شوند. افرادی که مورد بررسی «سریع» پناهجویی قرار می گیرند:

1-افرادی که از کشورهای موسوم به "کشورهای امن" آمده اند.

2-کسانی که مدارک شناسایی شان را مخفی کرده اند و یا در مورد مشخصاتشان (اسم-فامیل...) دروغ گفته اند.

3- کسانی که اگرچه پناهجویی شان رد شده است (جواب منفی گرفته اند) ولی تقاضای ادامه ی بررسی پروسه ی پناهجویی را داده اند.

ف- بررسی "مسئولیت داشتن" کشور آلمان در مورد پروسه پناهجویی

در ابتدای پروسه ی پناهجویی، «اداره ی فدرال آلمان» ابتدا بررسی میکند که آیا دولت آلمان اصولن بر طبق «قانون دوبلین»، مسئول دادن یا ندادن پناهندگی می باشد، یا کشور دیگری مسئولیت سرنوشت پناهجو را در دست دارد. چرا که در کُل اروپا فقط یکبار بررسی تقاضای پناهندگی صورت می گیرد و آنان اینگونه، می خواهند از تقاضای پناهجویی در کشورهای گوناگون در اروپا جلوگیری کنند.

در موردهای زیر آلمان مسئول بررسی تقاضای پناهندگی نمی باشد.

اگر پناهجو از کشور دیگری در اروپا و یا سوئیس و یا نروژ تقاضای پناهجویی کرده باشد.

اگر پناهجو در مسیر ورود به آلمان در اولین کشور اروپایی ثبت شده باشد و یا با ویزای یک دولت اروپایی ابتدا به خاک این کشور وارد شده و بعد وارد آلمان و تقاضای پناهندگی از آلمان کرده است.

در صورتی که موردهایی اینچنینی ثابت کنند که کشور اروپایی دیگری بجز آلمان مسئولیت رسیدگی به پناهجویی را به عهده دارد، دولت آلمان درخواستی در این مورد به آن کشور اروپایی می فرستد. کشوری که نامه ی درخواست آلمان را مبتنی بر تحویل گرفتن پناهجو دریافت کند، باید در محدوده ی زمانی مشخص جواب دهد. به محض پاسخ کشور دیگر به درخواست حکومت آلمان، دیگر حکومت آلمان مسئول پناهجو نمی باشد. در همین رابطه «اداره ی فدرال مهاجرت و پناهندگی» جوابش به درخواست پناهجو «نه» می باشد و اینکه حکومت آلمان بر طبق «قانون دابلین» خود را دیگرمسئول پناهجو ندانسته و حکم اخراج پناهجو به اولین کشوراروپایی که پناهجو در طول مسیر ورود به آلمان در آن ثبت شده، برای بازگشت و خروج از آلمان داده می شود. در این صورت رسیدگی به روند پناهجویی در آلمان بدون پرداختن به دلایل فرار بپایان میرسد.

اگر آلمان مسئول بررسی درخواست پناهجویی باشد، بدین ترتیب دلایل درخواست پناهجویی در آلمان بررسی می شود. از طرفی «قوانین دابلین» و برگرداندن پناهجو به کشور اروپایی (اولین ورود پناهجو) پیچیده است و در اینمورد پناهجو به مشاوره ی حقوقی نیاز دارد. اعتراض به حکم بازگشت (جواب رد) بدلیل «قانون دابلین» تنها در طی یک هفته است. ارائه ی شکایت علیه جواب منفی به پناهجو بدلیل «قانون دابلین»، اثری بر اجرا نشدن دیپرت و بازگشت اجباری پناهجو ندارد. علیه این جواب رد (منفی) از آلمان باید فورن اعتراض نوشت. (درخواست رسیدگی فوری داد)

گ- مصاحبه اختصاصی و شخصی با پناهجو (بازجویی)

برای اینکه دعوت نامه برای مصاحبه بدست پناهجو برسد، باید تغییر آدرس حتمن اطلاع داده شود. اگر آدرس اشتباه باشد و دعوتنامه بموقع بدست پناهجو نرسد، این از دست دادن شانس مصاحبه محسوب می شود.

مصاحبه قلب پروسه ی پناهجویی محسوب می شود. پناهجو شخصن باید دلایل فرار و درخواست پناهجویی را در مقابل کارمند «اداره ی فدرال» توضیح دهد. «اداره ی فدرال» اجازه دارد که متن مصاحبه را در اختیار ادارات دیگر قرار دهد. البته این از موارد استثنایی است. مهم ترین دلیل و سند برای درخواست پناهندگی خود پناهجو می باشد و به همین دلیل پناهجو می بایست خود شخصن حضور داشته باشد. دلایل فرار و آمدنش را ارائه دهد و این مصاحبه (بازجویی) اولیه و ارائه دلیل برای تقاضای پناهندگی بسیار مهم می باشد. همچنین قبول درستی دلایل پناهجو از طرف بازجو و مصاحبه گر مهم می باشند. تمام مصاحبه ها و دلایل ارائه شده ی پیشین (نزد پلیس و یا نزد اداره ی خارجیان) در دسترس بازجو و مصاحبه گر (کارمند اداره ی فدرال) قرار دارد. اگر این اظهارات پیشین اشتباه و یا ناکامل (ناقص) باشند، میتوان آنرا رد کرد و یا کاملتر کرد. البته در اینصورت باید توضیح داده شود که چرا این اظهارات غلط و یا ناکامل انجام شده است.

توجه: تناقض و یا بی دقتی ممکن است موجب بی اعتمادی کارمند «اداره ی فدرال» شود. و ممکن است که به همین دلیل پناهجو جواب رد بگیرد.

جواب منفی با تیتر: «آشکارا بی پایه و اساس»

دلایل شخصی فرار را توضیح بدهید و همچنین اینکه در صورت دیپورت شما به کشورتان چه اتفاقی خواهد افتاد و از چه ترس دارید. در همین رابطه می بایست از بیماری هایی که دارید اطلاع دهید و دلایلی ارائه دهید که چرا معالجه ی این بیماری ها در کشورتان امکانپذیر نمی باشد. یک مصاحبه ی خوب همراه با ارائه ی جزییات، امکان ایجاد اعتماد به صحبتهایتان را بالا می برد. در همین رابطه ارائه ی کلی مشکلات و خطرات بطور کلی (بدون ارائه ی جزییات) کافی نمی باشد.

توجه: رد مسیر اغلب اطلاعاتی که در مورد وقایع اتفاق افتاده در کشورتان، اطلاعات مکانی و جغرافیایی و غیره و همچنین مسیر ورود به آلمان (بدلیل قانون دابلین) را می توان گرفت و در مورد آنها تحقیق کرد. مثلن در مورد ورود به آلمان و استفاده از قانون دابلین برای دیپورت و بازگشت اجباری، اثر انگشت ثبت شده در مسیر ورود به آلمان برای «اداره ی فدرال» امکانپذیر می باشد. همچنین گزارشات کارمندان خارجی از کشور شما و ادارات دیگر از وضعیت کشورتان در دسترس مصاحبه کننده (بازجو) قرار دارند. و با حرفهای شما مورد مطابقت قرار می گیرند.

توصیه: بسیار دیده شده است که پناهجویان مجبور می شوند که برای وقایعی که در مصاحبه می گویند تاریخ دقیقی را نیز اعلام کنند. آنان میترسند که در حین مصاحبه بگویند که تاریخ دقیق وقایع را بیاد نمی آورند. در اینگونه موارد بهتر است بیان کنید که تاریخ را بیاد نمی آورید چون این اشتباهی بزرگ است که تحت فشار، تاریخی اشتباه را در مورد وقایعی که برایتان اتفاق افتاده است را بیان کنید. اشتباه بزرگ است چون مصاحبه تان پر از تناقض شده و اعتماد به اظهارات دیگرتان بدلیل تناقض گویی سلب می شود.

توجه: زوج ها و افراد فامیل اغلب بطور جداگانه مورد بازجویی (مصاحبه) قرار می گیرند. پس از مصاحبه اظهارات اینان با شما مورد مقایسه قرار می گیرند. اگر تناقضی در این مقایسه مصاحبه ها باشد نیز، سلب اعتماد خواهد کرد. در بدترین حالت امکان دارد که تقاضای پناهجویی رد شود با تیتر: «آشکارا بی پایه و اساس»

توجه: اگر همسرتان در موردی سوال شود که از آن اطلاعی ندارد، باید صادقانه بگوید که نمی داند. در اینمورد "امکان گفتن «نمی دانم»" در بازجویی، پیشاپیش او را مطلع کنید.

مدارک اثبات گفته هایتان (برای مثال گزارشات اینترنتی و یا رسانه ای دیگر مانند روزنامه، عکس، مدرک آزادی از زندان و غیره) باید حتمن در بازجویی بطور مستقیم و یا توسط وکیلتان در اختیار «اداره ی فدرال» قرار گیرند. اگر این مدارک در راه هستند و یا قرار است که از کشورتان فرستاده شوند نیز، این را برای ثبت در پروتکل بازجویی تان اعلام کنید. مدارکی را که در بازجویی اعلام تحویلش را نکرده اید اما بعدن بدست «اداره ی فدرال» قرار می دهید، تاثیر منفی خواهند گذاشت. و حتی در پروسه ی پناهجویی نادیده گرفته خواهند شد.

توجه: مدارک قلابی (یا اسناد اثبات گفته هایتان) اگر قلابی باشند، اغلب توسط «اداره فدرال» کشف خواهند شد و شانس شما را در گرفتن پناهجویی کم خواهند کرد. و به همین دلیل ممکن است پرونده تان مُهر«آشکارا بی پایه و اساس» بخورد.

توصیه: پناهجو حق داشتن کُپی مدارک موجود در پرونده اش را دارد. از این حق تان استفاده کنید.

توجه: مصاحبه (بازجویی) اغلب بدون محدودیت زمانی می باشد. مهم این است که بدون فشاروعجله مطالبتان را با حوصله بیان کرده و برای خود وقت بگذارید. تمام مسائلی را که مهم می دانید بیان کنید.

مهم: شما حق گرفتن پروتکل بازجویی تان (با تمام سوال و جوابها) را دارید. و همچنین بازترجمه ی پروتکل مصاحبه، حق شما می باشد. از حق بازترجمه ی پروتکل مصاحبه تان بزبان مادری استفاده کنید تا از اشتباهات احتمالی که بدلیل ترجمه اولیه اتفاق افتاده اند، جلوگیری نمایید.

ه- مشکلات احتمالی در جلسه ی بازجویی

آ- کیفیت کار مترجمان جلسه بازجویی متفاوت می باشند. از طرف دیگر لهجه های گوناگون نیز می تواند مانعی بر فهم ماجرای فرار پناهجو باشد. اگر این مشکلات موجود می باشند، می بایست پناهجو آن را در جلسه بیان کند. اگر مترجم دیگری در دسترس نباشد، اما بیان وجود این مشکلات خوب است و اینهمه در پروتکل نوشتاری از جلسه ی بازجویی ثبت خواهد شد.

توجه: سوالی را که شما در مصاحبه تان نفهمیده اید، مجبور به پاسخگویی نیستید. شما حق درخواست تکرار سوالها و یا توضیحات بیشتر در این مورد را دارید.

ب- شک و تردید و ترس در برابر مقامات و کارمندان دولتی و ترس از "هموطن" به عنوان مترجم

ث- بخصوص پناهجویان سیاسی اغلب از این می ترسند که مترجمشان در جلسه ی مصاحبه (بازجویی) در واقع کارمند سازمانهای جاسوسی کشور مبدا باشند. به همین دلیل است که پناهجو نمی تواند همه ی داستانش را و دلایل فرارش را کاملن توضیح دهد. پناهجو باید در حین مصاحبه این مشکلات را بازگویی کرده و خواهان این شود که این مشکلات و شک و تردیدها در پروتکل جلسه ی مصاحبه نیزدرج شوند.

د- دلایل جنسیتی بعنوان دلایل فرار و پناهجویی- خشونت جنسی

زنانی که قربانی خشونت جنسی شده اند، بخصوص این مشکل را دارند که از طرف کارمندان مرد بازجویی (مصاحبه) شوند.

پناهجو می بایست در ابتدای جلسه و یا لااقل در حین مصاحبه این نکات و مشکلات را مطرح کند. در اینصورت جلسه ی مصاحبه می بایست یا در همان روز یا به روزی دیگر به تعویق افتاده و مصاحبه کننده و یا مترجم زن برای جلسه تعیین شوند.

ی- صدمه روانی – تراوما

یکی از مشخصات بعد از صدمه ی روانی این است که واقعه در خود آگاه قربانی در صحنه هایی تکه تکه شده و در خاطرات ناپیوسته و بطور غیر مستقیم بیاد آورده می شوند. به همین دلیل امکان دارد که وقایع مشخصی به یاد آورده نشوند. اگر مورد صدمه ی روحی در پناهجو وجود داشته باشد، می بایست قبل از برگزاری بازجویی گواهی پزشکی در این رابطه از پزشک متخصص (روانشناس) تهیه کرده و در اختیار «اداره ی فدرال قرار دهید.

ف- تجدید صدمه ی روحی و روانی

اگر در جلسه ی بازجویی بدلیل اجبار به یاد آوری وقایع بد و ناگوار، احتمال درهم شکستگی روحی و روانی پناهجو وجود داشته باشد، باید از ادامه ی بازجویی خودداری نمود.

ئ- اهمیت پروتکل نوشتاری جلسه ی بازجویی

این پروتکل مهم ترین سند حقوقی برای اخذ تصمیم در مورد دادن یا ندادن "اعطای پناهندگی" به پناهجو است.

توصیه: پس از دریافت پروتکل نوشتاری، آن را با دقت بخوانید. اگر مواردی را یافتید که احتیاج به اصلاح و یا تکمیل شدن دارند، آن نکات را در اسرع وقت نوشته و به «اداره ی فدرال» بفرستید.

3- نتیجه و تصمیم در مورد درخواست پناهجویی (جواب)

جواب درخواست پناهجویی می تواند مثبت باشد و یا منفی.

آ- قبول درخواست

جواب قبولی پناهندگی، برای درخواست کنند. این اعطای پناهندگی مستقیمن بر طبق قانون اساسی آلمان می باشد. بدلیل "اصلاحات" در این قانون کمتر از 1 درصد از پناهجویان با استناد به این قانون قبول می شوند. در کنار این قانون، قانون "حمایت بین المللی" نیزقرار دارد.

قانون "حمایت بین المللی" به دو بخش تقسیم میشود.

1- حمایت از پناهجو بر طبق «کنوانسیون ژنو» یعنی پناهجو حق داشتن حمایت از کشور میزبان را دارد. اگرپناهجو در کشورش تحت پیگرد واقع می شود. بدلیل نژادی، مذهبی، ملیتی، عقاید سیاسی و یا تعلقات گروهی، تعلق به گروههایی از جامعه (گروههای اجتماعی).

2- حمایت تکمیلی- این حمایت برای افرادی می باشد که اگر به کشور خود بازگشت داده شوند (دیپرت شوند)، مورد خطرات جدی قرار خواهند گرفت. بدلیل معتبر بودن و اجرای قانون اعدام در کشور مبدا، اجرای شکنجه و اعمال غیر انسانی و غیره. این افراد میتوانند «حمایت تکمیلی» برای ماندن در کشور میزبان را کسب کنند. این در مورد پناهجویان از کشورهای جنگ زده (و یا جنگ داخلی) نیز مشمول همین قانون می شوند.

3- از سویی دیگر ممنوعیت دیپرت در مورد برخی از کشورها، مورد بررسی قرار می گیرند. بخصوص منع دیپورت بدلایل خطرات جانی وتهدید زندگی و آزادی، تحت بررسی قرار می گیرند. نهدید زندگی، مثلن اگر پناهجو بیماری ای داشته باشد که در کشورش کاملن قابل معالجه نباشد. یا سلامتی پناهجو جانی و یا روحی و روانی به خطر افتد و امکان خودکشی، بدلیل دیپرت موجود باشد.

ب- جواب رد (جواب نه و منفی)

اعتراض به جواب رد به درخواست پناهجو: در این مورد اعتراض به حکم دادگاه باید به مراجع مسئول و قانونی شهر مگدبورگ و یا شهر هاله فرستاده شوند. در متن نامه ی اعلام نتیجه، آدرس دادگاه برای اعتراض به حکم موجود است.

1- جواب رد با عنوان«بی پایه و اساس»

اگر جواب درخواست پناهجویی «بی پایه اساس» بوده و رد شود، مهلت اعتراض به این حکم تنها 2 هفته می باشد. این دو هفته از تاریخ صدور حکم توسط «اداره فدرال» حساب می شود. البته برای ارائه ی دلایل اعتراض به حکم یکماه فرصت دارید.

توجه: اعتراض بموقع اثرش "فرصت خریدن" است و اگر اعتراض بموقع فرستاده شود، پناهجو فورن دیپورت نخواهد شد. البته تا زمانی که پروسه ی درخواست پناهجویی بپایان نرسد، او دیپورت نمی شود.

2- جواب رد و منفی با عنوان «آشکارا بی پایه و اساس»

اگر جواب رد با عنوان «آشکارا بی پایه و اساس» باشد، اعتراض به حکم دادگاه تنها 1 هفته است! در این مورد خطر دیپورت وجود دارد و فرستادن اعتراض نیز جلوی بازگشت اجباری را نخواهد گرفت.

به همین دلیل می بایست همزمان با اعتراض به حکم، "درخواست عاجل" نیز به «اداره ی فدرال» فرستاد. این "درخواست عاجل" برای جلوگیری از دیپورت غریب الاوقوع باید بر دلایل استواری استناد کند. فورن به وکیل یا مراکز مشاوره مراجعه کنید.

در صورت فرستادن "درخواست عاجل"، بطور موقت پناهجو برای بررسی "درخواست عاجل" دیپورت نمی شود. و دادگاه درخواست را بررسی می کند.

اما اگر "درخواست عاجل" رد شده و بی مورد تشخیص داده شود، خطر دیپورت غریب الا وقوع و فوری از خاک آلمان، پناهجو را تهدید می کند چون علیه مورد "پروسه ی بررسی فوری" از نظر قانونی کاری نمی شود کرد.

3- رد درخواست پناهجویی با عنوان «غیرمجاز»

در تمام مواردی که دولت آلمان مسئول رسیدگی به درخواست پناهجو نبوده و پناهجو باید به کشور اروپایی دیگری که در ابتدای فرارش به آن وارد شده، بازگردانده شود، با تیتر «غیر مجاز» به پناهجو جواب رد و منفی داده می شود.

در این مورد نیز مهلت اعتراض 1 هفته داده شده و در این مورد نیز باید همزمان با اعتراض به حکم دادگاه، "درخواست عاجل" کرد.

4- اگر تقاضای پناهندگی پناهجو رد شود:

- مجوزی برای "بودن" با عنوان "تحمل"

پناهجو در این مورد می تواند درخواست مجوزی با عنوان "تحمل" کند. برای دریافت اقامت "تحمل"، اداره ی خارجیان مسئول است و نه «اداره ی فدرال مهاجرت و پناهجویی». اقامت "تحمل" در اصل نوعی از اقامت نمی باشد بلکه مجوز ماندن است. "مجوز تحمل" تنها جلوی دیپورت را می گیرد البته در مواردی که بدلایل حقیقی-حقوقی امکان دیپورت پناهجو نباشد.

دلایل اصلی دریافت مجوز "تحمل"

- امکان مسافرت (دیپورت) بدلیل بیماری نمی باشد.

- پناهجو دارای هیچگونه پاسپورتی نمی باشد.

- بقیه ی مدارک و اسناد ضروری برای مسافرت (دیپورت) در دسترس نمی باشند.

- امکان دیپورت نیست چون راههای بازگرداندن به کشور مبدا بسته هستند.

- کشور مبدا از تحویل گرفتن پناهجو سر باز میزند.

مجوز "تحمل" را اداره ی خارجیان میتواند بر مبنای دانش و بصیرت خود نیز صادر کند. موردهای صدور مجوز "تحمل":

- بپایان رساندن و گرفتن پایان نامه ی مدرسه و یا مدرک پایان کلاس درسی ازمدرسه.

- انجام معاینات و معالجه ی پزشکی که انجام آن در کشور مبدا امکان پذیر نمی باشد.

- بپایان رساندن پروسه ی تراپی و یا معالجات پزشکی دیگر.

- ازدواج با یک فرد آلمانی

- پرستاری و نگهداری موقت از یک عضو از افراد خانواده

مجوز "تحمل" برای بپایان رساندن دوره ی کاری شروع شده نیز داده خواهد شد.

توجه: اگر موردهای بیماری وجود دارند، که می تواند جلوی دیپورت را بگیرد، باید بدون فوت وقت با ارائه ی گواهی پزشک اداره ی خارجیان را مطلع کرد. این گواهی پزشک می باید جزئیات بیماری را توضیح دهد. اگر بموقع اقدام نشود، امکان تقاضای مجوز "تحمل" نیز به سر رسیده و دیپرت انجام می شود.

5- چگونگی به هم پیوستن فامیلی- آوردن افرادخانواده به کشور میزبان

امکان ملحق شدن و آوردن افراد خانواده به کشور میزبان در اصل امکانپذیر است. البته مشمول همسر و کودکان می باشد. برای ملحق شدن بقیه ی افراد فامیل دلایل موجه لازم است. بجز همسر و کودکان، آوردن افراد دیگری از فامیل استثنا است و با کمک و مشورت وکیل امکانپذیر است.

آ- حمایت تکمیلی

اغلب بجای قبولی پناهجویی، «حمایت تکمیلی» به پناهجویان اعطا می شود. برای تمام پناهجویانی که بعد از تاریخ 16 ماه مارس 2016 از حکم و اجازه ی  ماندن، با توجه به قانون «حمایت تکمیلی» استفاده می کنند، آنان تا تاریخ 18 ماه مارس 2018 اجازه ی استفاده از قانون آوردن خانواده شان به آلمان ندارند و از استفاده از این قانون محروم شده اند. بنابر این خانواده ی پناهجو جهت ملحق شدن به او، هیچگونه ویزایی از کشور آلمان دریافت نخواهد کرد.

اگر پناهجو فقط اقامت «حمایت تکمیلی» بگیرد و نه اقامت پناهجویی، علیه این حکم دادگاه تا دو هفته بعد از ارسال جواب می توان اعتراض کرده و خواهان اقامت پناهجویی شد. اگر در اینصورت پناهجو اقامت پناهجویی کسب کند، تنها در این صورت است که امکان ملحق شدن همسر و کودکان به پناهجو وجود دارد. در حال حاضر بسیاری از پناهجویان از کشور سوریه، اقامت پناهندگی گرفته اند. البته حتی در صورت گرفتن اقامت پناهندگی نیز، هیچگونه تضمینی برای آوردن همسر و کودکان و ملحق شدن فامیل وجود ندارد. در هر صورت شما در اینگونه موارد نیاز به مشورت با وکیل دارید.

ب- پروسه ی ملحق شدن خانواده به پناهجو در کشور میزبان

اگر در پی آوردن فامیل خود به آلمان می باشید، باید در طی سه ماه اول اقامت (از تاریخ دریافت حکم و جواب مثبت)، «آگهی مهلت» دهید. این «آگهی مهلت» بطور آنلاین امکانپذیر است. شما برای اینکار باید به وبسایت زیر مراجعه کرده و اسم و مشخصات و تقاضای خود را ارائه کنید و درخواستتان را ذخیره و چاپ کنید.

www.fapo.diplo.de

از این پس است که خانواده ی شما می تواند با گرفتن وقت قبلی به سفارت و یا کنسولگری آلمان مراجعه کرده و مدارک مورد نیاز برای دریافت ویزا ی آلمان را ارائه بدهند. (مانند پاسپورت، شناسنامه، کپی جواب مثبت شما در آلمان، مدارک اثبات فامیل بودن با شما و همچنین کپی درخواست «آگهی مهلت» شما در وبسایت بالا و غیره)

هم اکنون زمان رسیدگی به اینگونه درخواستها بسیار طولانی می باشند. اما البته این ربط مستقیم با وضعیت سفارتخانه ها و کنسولگری ها دارد. اگر با درخواست الحاق فامیل از طرف شما موافقت شود، این جواب توسط سفارت به اطلاع خانواده ی شما رسیده و پس از مدتی خانواده ی شما ویزای آلمان دریافت کرده و با توجه به این ویزا، آنان می توانند کاملن قانونی به شما در آلمان ملحق شوند. اغلب مشکلات، ارائه ی مدارک و یا گرفتن وقت ملاقات از سفارتخانه ها می باشند. در اینگونه موارد شما بهتر است به مراکز مشاوره و یا وکیل مراجعه کنید.

6- خدمات اجتماعی و بهداشتی

آ- خدمات اجتماعی

از لحظه ی ورود به آلمان حق دریافت کمک مالی وجود دارد. این پول در واقع بصورت حداقل مخارج شما برای زنده ماندن فیزیکی پناهجو محاسبه شده است. که این امکانات "حداقلی" زنده ماندن در مراکز زندگی و سکونت است. در ابتدا این امکانات به عنوان کالا در اختیار پناهجو گذاشته خواهد شد. به اصطلاح «حداقل امکانات فرهنگی/اجتماعی» باید نیازهای شخصی شما را پوشش داده و برآورده کنند. این می تواند بطور کالا و یا پول در اختیار شما قرار گیرد. در زیر بصورت ماهیانه، مبالغ زیر برای ارائه به پناهجو محاسبه شده است.

مادر تنها: 135 اویرو

زن و شوهر بالغ: 122 یورو

فرد بالغ بطور منفرد بدون مخارج خانه (در هایم): 108 اویرو

جوانان از 15-18 سالگی : 76 اویرو

کودک تا 14 سالگی: 83 اویرو

کودک تا 6 سالگی: 79 اویرو

مخارج زندگی بطور حداقل هزینه برای پناهجویانی که خارج از مکانهای مُشترک (هایم) زندگی می کنند نیز بر طبق جدول زیر پرداخت می شوند:

مادر تنها:  216 اویرو

زن و شوهر بالغ: 194 یورو

بالغ بطور منفرد بدون مخارج خانه ی خصوصی:  174اویرو

جوان از 15-18 سالگی : 198 اویرو

کودک تا 14 سالگی:  157 اویرو

کودک تا 6 سالگی: 133 اویرو

پس از 15 ماه در پروسه ی پناهجویی و یا پس از قبولی با اقامت «ویزای حمایتی»، پناهجو بمانند شهروندان آلمان از خدمات اجتماعی "نرمال" برخوردار خواهد شد. این خدمات دیگر بصورت کالا نبوده و مالی (پولی) می باشند. و کمی بیشتر از جدول بالا خواهند بود.

خدمات اجتماعی می توانند بدلایل زیر کمتر شوند:

- اگر تقاضای پناهجویی رد شود و پناهجو جواب منفی بگیرد (نامه ی خروج از خاک آلمان بگیرد) تنها مخارج کرایه خانه، غذا، هزینه ی مواد گرم کننده مثل شوفاژ و بخاری و مواد شست و شو پرداخت می شوند.

همچنین در مواردی که پناهجو باید دیپورت شود اما بدلایلی که مسئول آن خود پناهجو می باشد، دیپرت و بازگشت اجباری عملی نشود.

پرداخت پول بدلایل زیر نیز کمتر خواهند شد:

اگر پناهجو مدارک شناسایی اش را مثل پاسپورت تحویل ندهد (پنهان کند)

اگر پناهجو هویت و ملیتش را نگوید و سکوت کند.

اگر پناهجو بر سر وقت ملاقات داده شده، حضور نیابد.

امکان کمتر شدن کمک اجتماعی ماهیانه در مواردی که پناهجو کار کردن را رد کند و با انجام کار پیشنهاد شده مخالفت کند، وجود دارد.

اگر بنا به ادعای ادارات، پناهجو بدلیل گرفتن کمکهای اجتماعی به آلمان آمده باشد.

ب- خدمات درمانی و بهداشتی

درخواست کمکهای درمانی باید به اداره ی خدمات اجتماعی ارائه شوند. پناهجویان دارای کارت بیمه ی درمانی نمی باشند. تنها پس از گذشت 15 ماه از پروسه ی درخواست پناهجویی و یا همزمان با گرفتن جواب قبولی پناهندگی شان، می توانند در آلمان بیمه شده و کارت بیمه دریافت کنند، یعنی همزمان با زمانی که خدمات "عادی" اجتماعی دریافت می کنند، بیمه هم می شوند.

قبل از این تاریخ پناهجو تنها حق معالجه ی بیماری های جدید و نه مزمن و قدیمی و درد های جدید و نه قدیمی را دارد. یعنی برخی از معالجات پرداخت نخواهند شد. ادارات اجتمایی گوناگون در شهرهای مختلف در مورد پرداخت پول معالجه بطورمتنوع تصمیم می گیرند. اینکه چه بیماری ای مزمن و قدیمی و یا کدام بیماری جدید می باشد. به هر حال تقاضای معالجه داده میشود و اگر موافقت شد برای پزشک گواهی پرداخت پول معالجه صادر می شود.

7- ورود به بازار کار

در ابتدای سه ماه اول ورود پناهجو به آلمان، اجازه ی ورود به بازار کار داده نمی شود. این تاریخ از ابتدای داشتن کارت ورود حساب می شود.

اما امکان گذراندن دوره ی کارآموزی، تحصیل و یا تقاضای کار هست. اما اگر پناهجو حتی پس از گذشت 3 ماه کماکان مجبور به ماندن در خوابگاه پناهجویی باشد (مثلن پناهجویانی که از کشورهای به اصطلاح "امن" وارد آلمان شده اند)، در اینصورت آنان در طی اینمدت اجازه ی کارکردن ندارند.

پس از گذشت سه ماه اولیه، ورود به بازار کار آلمان امکانپذیر است.

البته با اجازه ی اداره ی خارجیان و با ارائه ی مستقیم یک محل کار مشخص. ارائه ی دلیل و مدرک که «کار نمی تواند توسط "پناهندگان قبولی گرفته"، شهروند اروپا و یا شهروند آلمانی» انجام شود، در ایالت زاکسن-آنهالت دیگر لازم نیست. این محدودیت فعلن برای 3 سال برداشته شده و برابری  «شهروند و پناهجو» در مورد کار وجود دارد.

اداره ی خارجیان و «اداره ی فدرال» تنها «تاثیر کار پناهجو» بر بازار کار محلی (شهری) را بررسی خواهند کرد.

اطلاعات تکمیلی در مورد قانون و یا معاهده ی دوبلین

قانون دوبلین چیست ؟؟؟!!!

بیشتر از نصف پناهجویانی که بطور غیر قانونی وارد کشورهای اروپایی می شوند از کشوری به کشور دیگر سر گردانند و اغلب شان با معاهده ای بنام "دوبلین" بر می خورند و مانند یک توپ فوتبال از یک کشور به کشور دیگر خواسته و یا نا خواسته شوت می شوند و سالها بی سر نوشت در ممالک مختلف می گردند که متاسفانه بیشتر افغانها نیز شامل این گروه می شوند. این گروه از مهاجرین اکثر شان در کشورهای مختلف اثر انگشت دارند و مجبورند بخاطر قبولی، بخت شان را بیازمایند و به هرکشوریکه داخل می شوند، نام و سن و مسیر راه خود را حقیقی ندهند. لذا یک نفر از خود چهره ی دارای هویتهای مختلف ارائه می کند که این خود بهانه ای به مسئولان امنیتی کشورهای اروپایی می دهد. در سالهای اخیر کشورهای اروپایی کوشیده اند تا در امور مهاجرین سیاست و همکاری نزدیک داشته باشند. لذا پولیس هر کشوری اروپایی براحتی می توانند از طریق اثر انگشت و عکس معلومات لازم را در مورد پناهجویان سرگردان بیابند و موفق شوند مسیر راهها و اقامتگاهها و مشخصات پناهچویان را بدست آورند. پناهجویانی که در چندین کشور بخاطر قبولی شان مشخصات خود را متفاوت داده اند و هیچ سندی هویتی قانونی نیز همراه ندارند و یا در تهیه آن مشکل دارند، سئوال مهمی را برای مامورین امنیتی کشورهای پناهنده پذیر خلق می کند که شخص پناهنده واقعا کی است و هویت حقیقی او چیست؟

از طرف دیگر مطابق به معاهده ی دوبلین، هر پناهجو وقتی به قلمروی یکی از کشورهایی که این قرارداد را امضا کرده است، وارد شود، ابتدا او باید از آنکشور تقاضای پناهندگی کند و در آنجا بماند. لذا اگر کسی از یونان به ایتالیا بیاید و در خواست پناهندگی کند، چنانچه اتیالیا بفهمد که او از یونان آمده، او را مطابق به قرارداد دوبلین پس به یونان اخراج می کند، که البته پیش از اخراج با مسئولین مربوطه در یونان هماهنگی لازم انجام می گیرد.

دوبلین به زبان ساده

به طور ساده دوبلینی به کسی‌ گفت میشود که در یک یا چند کشور اروپای اثر انگشت داشته باشد و در هر کشور که تقاضای پناهندگی کند به اولین کشوری که در آنجا اثر انگشت داشته باشد پس فرستاده میشود حتا داشتن اثر انگشت مرزی چه هنگام ورود به یک کشور و چه هنگام خروج از یک کشور مانند ورود به یونان- اثر انگشت کمپ‌های میتیلینی ساموس و ...البته افراد زیر سن شامل این قانون نمیباشند و تنها وقتی‌ در کشور دیگر ی تقاضای پناهندگی داده باشند به آن کشور پس فرستاده میشوند.

به اروپا خوشآمدید

دیپورت به یونان دربسیاری ازکشورهای اتحادیه ي اروپا لغوشده است

در ژانویه‌ی ۲۰۱۱ دادگاه اروپایی حقوق بشر در بررسی یک پرونده‌ی مشخص چنین حکم کرد که دولت یونان حقوق بشر یک پناهجو را به دلیل بازداشت وی تحت شرایط غیرانسانی وسپس بی‌خانمان رها کردن او نقض کرده است. این دادگاه همچنین حکم کرد که دولت بلژیک نیز با دیپورت این پناهجو به یونان حقوق بشر وی را نقض کرده است (نگاه کنید به:‌http://w2eu.net/2011/01/22/front-kick-dublin-2/ ). به دنبال این تصمیم، دیپورت به یونان در بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا موقتاً متوقف شده است، چون انتظار می‌رفت که صدها مورد پرونده‌ی مشابه به طریق مشابهی در دادگاه‌ها دادرسی شوند. تا امروزدو دسته‌ی زیر بدون تبعیض، مشمول این طرح می‌شوند: افرادی که انگشت‌نگاری شده‌اند و دارای یک «برگه‌ی سفید» (chartia) با اعتبار سی‌روزه یا شش‌ماهه هستند؛ و نیز پناهجویان در درون یونانکه دارای برگه‌ی سفید یا صورتی هستند.

تعلیق موقتی دیپورت به یونان نتیجه‌ای است از مبارزات مهاجران و حامیان آن‌ها: بسیاری از پناهجویان در حال مقاومت علیه دیپورت بوده‌اند و پس از آنکه یک‌بار به یونان دیپورت شده‌اند، بار دیگر سفر خود را به سوی دیگر کشورهای اروپا از سر گرفته‌اند. نقض حقوق آنان در یونان از مدت‌ها پیش مساله‌ای شناخته شده است. برخی از این پناهجویان به یاری وُکلا و «ان.‌جی.‌او.»ها علیه دیپورت خود از دادگاه‌ها تقاضای دادرسی کرده‌اند.

مساله‌ی دیپورت به یونان بر پایه‌ی توافق‌نامه‌ای میان کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا، به نام «دوبلین ۳» انجام گرفته است. بر مبنای این توافق‌نامه، همه‌ی پناهجویان بالغ باید به کشوری بازگردانده شوند که از آنجا نخستین بار وارد اروپا شده‌اند و اینکه آن‌ها تنها یک بار امکان تقاضای پناهندگی دارند. بنابراین، اگر مقامات مسئول اثر انگشت فرد پناهجویی را در سیستم داده‌های کامپیوتری خود بیابند، در صورتی‌که او به لحاظ سِنی یک فرد غیربالغِ بدون همراه نباشد، و آن‌ها بتوانند نشان‌ دهند که وی طی سفر خود از یونان عبور کرده‌ است، در گذشته ممکن بود بکوشند او را به یونان دیپورت کنند؛ درحالی‌که پس از تصمیم اخیر دادگاه اروپایی که پیش‌تر اشاره شد، چنین کاری دیگر ممکن نیست.

به طور کلی: ممکن است قضاوت دادگاه یاد شده (EctHR) در رابطه با یونان به طور جدی در نظر گرفته شود، طوری که پناهجویانی که یونان را ترک می‌کنند بتوانند به طور مطمئنی بار دیگر در بیشتر کشورهای اتحادیه‌ی اروپا درخواست پناهندگی بدهند، بی‌انکه با تهدید دیپورت روبرو شوند. از آنجا که این وضعیت ممکن است بار دیگر در آینده تغییر کند، بهتر استوضعیت شخصی‌‌تان در یونان را مستندسازی کنید یعنی از طریق عکس، ویدئو و هر گونه مدرک مرتبط از بیمارستان یا مقامات مسئول تا در آینده بتوانید آن‌ها را در کشوری که قصد اقامت دارید ارائه بدهید.

فهرست کشورهای اروپایی که دیپورت به یونان را متوقف کرده‌اند:

اتریش، بلژیک، دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان توقف دیپورت تا ژانویه‌ی ۲۰۱۶، مجارستان، ایسلند، ایرلند، هلند، نروژ، سوئد، انگلستان، و سوئیس در سوئیس دیپورت‌های فردی در مورد کسانی که چندین سال در یونان اقامت داشته‌اند از سر گرفته شده است.

دیپورت‌های مطابق با توافق‌نامه‌ی دوبلین به مجارستان، بلغارستان ودیگرکشورهای اتحادیه‌ی اروپا

توقف عمومی دیپورت تاکنون تنها شامل دیپورت به یونان می‌شود که حالت موقتی دارد. اما این توقف دیپورت شامل دیپورت به سایر کشورهای اتحادیه‌ی اروپا (مثل ایتالیا، بلغارستان، مجارستان نمی‌شود. بنابراین، اگر شما در هر یک از کشورهای اروپایی به جز یونان انگشت‌نگاری شده‌اید، ولی به جای ماندن در این کشورها به سفر خود ادامه داده‌اید، ممکن است در معرض این تهدید باشید که به همان کشور مبداء بازگردانده (دیپورت) شوید. در این حالت، مطلقاً ضروری است که در کشور مقصد هر چه زودتر با گروه‌های حمایت‌گر پناهجویان تماس برقرار کنید؛ چون شما نیاز به کمک دارید تا به دیگر کشورهای اروپایی غیر از یونان بازگردانیده (دیپورت) نشوید. در بیشتر کشورها و در بسیاری از موارد شما همچنین نیاز به یک وکیل دارید. برای این کار از گروه‌های حمایت‌گر درخواست راهنمایی بکنید تا شما را به وُکلای باتجربه‌ای که در این زمینه کارآزموده هستند معرفی کنند تا مانع از دیپورت شما -بر طبق «توافق‌نامه‌ی دوبلین ۳»- به کشورهایی نظیر مجارستان، بلغارستان و ایتالیا گردند. از آنجا که حمایت‌های قانونی رایگان چندانی وجود ندارد، وُکلا نیز معمولاً برای حمایت از پناهجویان درخواست پول می‌کنند. ما حتی زمانی که شما فاقد پول هستید، احتمالاً می‌توانید با وکیل برای پرداخت اقساطی حق‌الوکاله هماهنگ کنید، تا دستمزد او را از حقوق ماهانه‌ای که بابت رفاه اجتماعی (سوسیال) از کشور مقصد پناهندگی دریافت می‌کنید پرداخت کنید.

معمولاً هنگام ثبت‌نام در کشوری که در آن تقاضای پناهندگی خواهید کرد، انگشت‌نگاری می‌شوید، تا اثر انگشت شما با داده‌های گردآوری شده از سایر کشورهای اتحادیه‌ی اروپا، که در یک سیستم داده‌های کامپیوتری به نام «یوروداک» (Eurodac) ذخیره شده‌اند، مقایسه گردد. مسئولین مربوطه همچنین از شما درباره‌ي اینکه چگونه و از چه مسیری به آن کشور وارد شده‌اید پُرس و جو می‌کنند. بر پایه‌ي این اطلاعات، مسئولین تصمیم خواهند گرفت که آیا آن‌ها برای دریافت درخواست پناهندگی شما مسئولیت دارند، یا این درخواست باید در کشور دیگری که شما پیش‌تر از آن‌ عبور کرده‌اید انجام گیرد. اگر آن‌ها اثر انگشت شما را در داده‌های کامپیوتری ذخیره‌‌شده پیدا کنند، یا به اطلاعات دیگری دست پیدا کنند که ثابت کند شما پیش‌تر در کشور دیگری از اتحادیه‌ی اروپا غیر از یونان بوده‌اید، آن‌ها با آن کشور در مورد تحویل/بازگرداندن شما مذاکره می‌کنند. اگر این کشور دوم در محدوده‌ی زمانی قانونی موافقت خود را نسبت به بازگرداندن شما اعلام کند و یا (در مدت دو تا سه ماه پس از انگشت‌نگاری شما در کشور مقصد هیچ‌گونه پاسخی به این مکاتبه ندهد، شما نامه‌ای رسمی دریافت خواهید کرد که در آن به شما درباره‌ی زمان‌بندی دیپورت شما اطلاع داده می‌شود. این آخرین فرصت یا آخرین مرحله‌ای است که شمامی‌بایدبلافاصلهبرایدرخواستکمک از یک وکیل اقدام کنید. وکیل تنها یک هفته زمان دارد تا علیه دیپورت شما به دادگاه تقاضای دادرسی بدهد. در بهترین حالت، شما ممکن است پیش از این برای خود وکیلی گرفته باشید، که در این صورت برای مدتی طولانی برای مقابله با دیپورت آمادگی خواهید داشت. پس منتظر آخرین مرحله نمانید!

به منظور اینکه علیه دیپورت‌تان تقاضای دادرسی بدهید، مهم است که بتوانید شواهد مربوط به آسیب‌پذیری‌های خودتان را ارائه کنید اگر در دسترس دارید، شواهدی درباره‌ي اینکه چرا شرایط زندگی شما در کشوری که می‌خواهند شما را به آنجا بازگردانند چنان زیر حد استاندارد بوده است که شما قادر نیستید به آنجا بازگردید. احتمال بازگردانده (دیپورت) نشدنِ گروه‌های آسیب‌پذیر، نظیر خانواده‌هایی با کودکان زیر دو سال، اشخاص بیمار، معلولان/بیماران ذهنی، مادرهای مجرد و غیره، بیش از سایر پناهجویان است. پس مستندات مناسبی درباره‌ي آسیب‌پذیری خود آماده کنید. وُکلا به مدارکی نیاز دارند تا به جای شما برای دفاع از حقوق شمااستدلال کنند، بنابراین به‌موقع هر چه زودتر برای تهیه‌ی هر گونه مدرک مکتوب از پزشکان، روان‌شناسان، امدادگران اجتماعی و غیره اقدام کنید.

برای مستندسازی شرایط زیستی بدی که در کشوری که در آن انگشت‌نگاری شده‌اید از آن رنج برده‌اید، در حین اقامت خود در آنجا عکس و دیگر شواهدی که مشکلات شما در آنجا را نشان دهد گردآوری کنید، مانند برگه‌هایی از پزشکان یا «ان.جی.او.»ها درباره‌ي بیماری‌ها یا مصدومیت‌ها و مجروح‌شدگی‌های‌تان. همین‌طور مفید است که همه‌ی آزار و اذیت‌ها و همه‌ي دشواری‌هایی که طی سفر خود به سمت اروپا و مسیر پس از آن مواجه شده‌اید را یادداشت کنید. ممکن است در میان این تجارب مواردی وجود داشته باشد که به شما ضربه‌ی روحی وارد کرده‌اند اما شما آن‌ها را جدی تلقی نکنید،‌درحالی‌که وکیل می‌تواند از آن‌ها برای استدلال علیه دیپورت شما استفاده کند. علاوه بر این، به خاطر داشته باشید که اگرکسی(یاکسانی)‌ ازاعضایخانواده(یابستگان) شمادرکشوریکهدرآنثبت‌نامشده‌ایدومایلبهاقامتدرآنهستیداقامتدارند،اینموضوعرابهوکیل‌تانومسئولینمربوطهاطلاعبدهیدوبرایآن‌هاتوضیحبدهیدکهچرارویکمکاینخویشاوندان‌تانحسابمی‌کنیدویاچراآن‌هابهشمانیازدارند. این وابستگی می‌تواند فاکتور دیگری باشد برای پشتیبانی از این ادعای شما که قادر نیستید به کشور دیگری از اتحادیه‌ي اروپا بازگردید، برای مثال، اگر در این کشور مادر پیری دارید که نمی‌تواند از خودش نگهداری کند، یا خویشاوند خردسالی که عضو دیگری از خانواده/فامیل را در کنار خود ندارد و غیره.

و حتی اگر دادگاه سرانجام علیه شما حکم بدهد: بسیاری از افراد می‌توانند حتی پس از اعلام چنین تصمیماتی از سوی دادگاه‌ها، اجرای دیپورت دوبلین در مورد خودشان را متوقف سازند. یک محدودیت زمانی برای اجرای دیپورت دوبلین وجود دارد: از زمانی که یک کشور «مسئول» وضعیتشما می‌شود، و یا بعد از دریافت یک حکم منفی از سوی دادگاه، دیپورت دوبلین می‌باید حداکثر در مدت ۶ ماه انجام شود. بعد از این مدت، کشور مقصد مسئول رسیدگی به وضعیت شما خواهد بود. بنابراین، بسیاری از افراد وجود دارند که بر این دوره‌ی۶ ماهه غلبه می‌کنند:

الف) چون آنان به لحاظ جسمی یا روحی به حدی بیمار بوده‌اند که قادر به سفر نبوده‌اند در اینجا بیماری روحی یعنی وضعیتی که شما برای سلامتی خود یا دیگران خطرناک محسوب شوید؛ بیماری جسمی، نظیر بیماری قلبی؛

ب) آن‌ها در مقابل دیپورت مقاومت کردند و برای مقامات مسئول بسیار دیر بود که پرواز دیگری را برای انتقال آن‌ها رزرو کنند؛

ج) در برخی کشورها کلیساها به پناهجویان در معرض دیپورت پناه دادند و از آنان حمایت کردند؛

د) ممکن است تصمیماتی در جریان باشد تا مسئولیت را به کشورهای مقصد انتقال دهند، اگر یک تصمیم یا اراده‌ی سیاسی برای چنین کاری وجود داشته باشد. برای تمام این مراحل شما نیازمند شبکه‌ی خوبی از دوستی‌ها برای حمایت از خود هستید. بنابراین، بسیار مفید است که به افراد مختلف در محیط اطراف خود مشکلات خود را توضیح دهید و سعی کنید با کسانی که حامی شما هستند ارتباط برقرار کنید: یعنی باید بکوشید گروه حمایتی خود را ایجاد کنید.

مطلعباشیدکه: در بسیاری از کشورها هم‌اینک بسیاری از متقاضیان جدید پناهندگی در انتظار کار خود هستند، به طوری که سیستم پناهندگی شامل فرآیند ثبت‌نام و مقایسه‌ی اثر انگشت‌ها گاهی برای هفته‌ها و حتی ماه‌ها متوقف می‌شود. تاخیرات ناشی از آن در مواردی منجر به انقضای مهلت زمانی تعریف شده در قانون مربوط به دیپورت دوبلین می‌گردد، به‌طوری که بازگرداندن اجباری بر اساس نتیجه‌ی اثرانگشت دیگر نمی‌تواند انجام گیرد. هر چه زمان بیشتری بگذرد، برای شما بهتر خواهد بود. اما وکیل شما باید مهلت‌های زمانی را خودش بررسی کند و برای این‌ کار نیاز دارد که اجازه‌ی ‌شما را برای دیدن پرونده‌ی قانونی شما داشته باشد.

مراقب باشیدکه: اثرهای انگشت در مجارستان و دیگر کشورها قابل «پا‌ک‌شدن» و «حذف» نیستند، اما در برخی کشورها شما می‌توانید با کمک وکیل و به‌ویژه از طریق حمایت گروه‌های همبستگی، علیه دیپورت خود مبارزه کنید، و همان‌طور که گفته شد ممکن است شانس خوبی برای جلوگیری از دیپورت داشته باشید.

مراقب باشیدکه: افراد کم‌سال (زیر سن ۱۸) هیچ محدودیت قانونی‌ای برای ماندن/اقامت در هر یک از کشورهای مورد نظر خود ندارند. آن‌ها حتی می‌توانند چندین بار برای تقاضای پناهندگی در اروپا اقدام کنند و تا زمانی که هیچ وضع قانونی‌ (استاتوس) مشخصی دریافت نکنند، می‌توانند آزادانه ترددکنند (جابجا شوند). اگر آن‌ها در یک کشور اروپایی (غیر یونان)‌ انگشت‌نگاری شده‌اند و در آنجا اشتباهاً به عنوان افراد بالغ ثبت‌نام شده‌اند، در صورتی که در کشوری که قصد اقامت دارند به عنوان فرد کم‌سال ثبت‌نام شده باشند، دیگر بازگردانده (دیپورت) نخواهند شد.

اگر از پناهجویان کم‌سال هستید، آگاهباشیدکه شما باید پیش از اینکه وارد سن ۱۸ سالگی بشوید، درخواست پناهندگی‌تان را نزد اداره‌ی پناهندگی دارای صلاحیت ثبت کنید. در نظر داشته باشید که در صورتی که شما طی آزمایش سن، از سوی مسئولین مربوطه بالاتر از سن واقعی خود ارزیابی شوید و به عنوان پناهجوی کم‌سال ثبت‌نام نشوید، وضعیت بار دیگر متفاوت خواهد بود.

مراقب باشید که: حتی اگر در یک کشور اروپایی یا غیراروپایی انگشت‌نگاری نشده باشید، ممکن است به کشوری بازگردانده شوید که در مجاورت مرزی قرار دارد که شما در نزدیکی‌های آن بازداشت شده‌اید. برای مثال، اگر شما در کشور اتریش و نزدیک مرز مجارستان بازداشت شده‌ باشید، این امر دلیلی کافی تلقی می‌شود تا شما را به مجارستان بازگردانند، بر این اساس که از دید آنان شما «مسلما» از طریق یک کشور مجاور وارد کشور بعدی شده‌اید، حتی اگر در مورد شما این‌گونه نبوده باشد. همین وضعیت برای سایر مرزها هم برقرار است، مانند مرزهای: مجارستان-صربستان؛ ایتالیا-یونان؛ و غیره. این نوع از بازگرداندن (دیپورت) بر پایه‌ی توافقات تحویل دوجانبه انجام می‌گیرد، اما اغلب فاید فرآیندهای قانونی است.]

پیوستن به خانواده:

خانواده‌ها ممکن است خود را در موقعیتی بیابند که ابتدا یکی از اعضا به یک کشور مشخص اروپایی رفته باشد، و عضو دیگری از خانواده در کشوری باقی مانده باشد که «توافق‌نامه‌ی دوبلین ۳» را امضا کرده است- مثلاً مادر در نروژ است و پسر زیر سن قانونی او در یونان باشد. در این وضعیت شما این امکان را دارید که برای پیوستن به خانواده درخواست کنید. اگر کشوری درخواست پناهجویی شما را ثبت کرده و در حال بررسی پرونده‌ی شماست، می‌توانید برای پیوستن به اعضای نزدیک خانواده قانونا اقدام کنید. این تنها زمانی ممکن است که یک عضو خانواده که شما می‌خواهید به او ملحق شوید در یک کشور اروپایی ثبت شده باشد.

مراقب باشید: در قانون اروپا «اعضای خانواده» یعنی:‌ ۱. والدین ازدواج کرده؛ ۲. فرزند زیر سن قانونی یک زوج؛ ۳. پدر و مادر، زمانی که پناهنده زیر سن قانونی و مجرد است. همچنین، بنا بر مورد (کیس) و قوانین ملی کشوری که می‌خواهید در آنجا به هم ملحق شویداینها را نیز شامل می‌شود: ۴. همسر در یک رابطه‌ي پایدار و ۵. در مورد افراد کم‌سال (نابالغ‌)، سرپرستان قانونی که پدر یا مادر نیستند- اما این بسیار پیچیده‌تر است و نیاز به شواهدی دارد که نشان دهد این رابطه طولانی و پایدار بوده است.

توجه داشته باشید: روند پیوستن به خانواده زمان بسیار زیادی می‌برد در حال حاضر حدود شش ماه در یونان، این روند کمی پیچیده و بغرنج است و صبر شما را می‌طلبد. بنابراین به دنبال یک وکیل باتجربه باشید که در این‌گونه پرونده‌ها (کیس‌ها) تخصص دارد. شما در یونان به پشتیبانی نیاز خواهید داشت. برای مثال با «شورای یونانی برای پناهندگان» (GCR) در آتن تماس بگیرید:

Solomou 25, Exarheia, (۰۰۳۰) ۲۱۰-۳۸۰۰۹۹۰

شما همچنین در کشوری که قصد رفتن به آن را دارید به پشتیبانی نیازمندید. می‌توانید در سایت زیر از طریق اطلاعات تماس آن، توصیه‌هایی برای یافتن وُکلای خوب در کشورهای مختلف بگیرید: http://w2eu.info/

توجه داشته باشید: معمولاً خانواده‌ در کشوری به همدیگر می‌پیوندد که بیشترین اعضای خانواده در آنج هستند. فقط در مورد یونان به این خاطر دیپورت دوبلین در آن فعلا معلق است، خانواده‌ها همیشه خارج از یونان به هم می‌پیوندند.

مراقب باشید: حتی پس از اینکه پیوستن خانواده به یکدیگر با موفقیت انجام شود، امکان آزمون (تست) سن فرزند کم‌سال (نابالغ) توسط مقامات کشوری که خانواده به آنجا می‌رود وجود دارد. در این حال س ریعاً یک وکیل بگیرید.

مراقب باشید: بعد از اینکه اجازه‌ی پرواز به کشوری که عضو خانواده‌ی شما در آنجاست را دریافت کردید، لطفاً پرواز مستقیم به شهری بگیرید که عضو خانواده‌ی شما در آنجا زندگی می‌کند. اطمینان حاصل کنید که پس از رسیدن به مقصد مدارک پیوستن به خانواده را به همه‌ی سازمان‌های رسمی نشان دهید (و همچنین به پلیس). این مساله بسیار اهمیت دارد تا در معرض خطر منتقل شدن به نقطه‌ي دیگری از آن کشور قرار نگیرید.

توجه داشته باشید: اگر شما قادر نباشید مدارک کافی برای اثبات رابطه‌ی خانوادگی خود ارائه کنید، ممکن است از شما آزمایش دی‌.ان‌.ای (تست DNA) بگیرند، که هزینه‌های آن را باید خودتان بپردازید.

توجه داشته باشید: در حال حاضر هر کسی باید هزینه‌ی بلیت سفر خود را بپردازد. به هر حال این راه هنوز از سفر کردن بی‌کاغذ ارزان‌تر است و ریسک کمتری دارد. طی مدتی که در یونان منتظر جواب تقاضای خود هستید، می‌توانید قبل از خدمات پناهجویی برای مسکن اقدام کنید. کودکان زیر سن قانونی و بدون سرپرست حتماً در مراکز پذیرش جا داده می‌شوند. افراد بالغ زمانی برای گرفتن مسکن شانس دارند که از اعضای خانواده‌ی کودکان زیر سن قانونی باشند، یا والد مجرد همراه با فرزند باشند، یا به خاطر بیماری، شرایط روانی یا به دلیل اینکه قربانی شکنجه بوده‌اند، احتیاجات ویژه‌ای داشته باشند.

توجه داشته باشید: در حال حاضر سازمان خدمات پناهجویان از نظر کارکنان در تنگنا و مضیقه است. در نتیجه، برای گرفتن وقت ملاقات در خدمات پناهجویان آتن باید در روزهای خاصی و طی زمان‌های مشخصی (بسته به زبانی که صحبت می‌کنید) با این شناسه‌‌ی (آی‌.دی.) اسکایپ تماس بگیرید (برای افغانستانی‌ها و ایرانی‌ها):

Asylum Service Farsi Dari

ضمناً برای گرفتن یک عکس شخصی از خود آماده باشید و اطلاعات شخصی خود را به آن‌ها بگویید.

آیا پناهندگانی که ثبت رسمی شده‌اند می‌توانند اجازه‌ی اقامت درسایرکشورهای اروپایی دریافت کنند؟

بر اساس قوانین اروپا، شخصی که در یکی از کشورهای اروپایی پذیرش پناهندگی دارد یا تحت حمایت مکمل یا حمایت بشردوستانه قرار دارد، نمی‌تواند بار دیگر برای پناهندگی در یک کشور اروپایی دیگر اقدام کند. او می‌تواند به مدت حداکثر سه ماه به خارج از کشوری که مدارکش را از آنجا دریافت کرده سفر کند، اما نمی‌تواند در جای دیگری کار کند، حتی در این مدت زمان سه ماهه.

اگر شما در یکی از کشورهای اروپایی ثبت رسمی شده‌اید، بسیار دشوار است که در کشور دیگری از اتحادیه‌ی اروپا خود را ثبت کنید. گرچه چنین چیزی در مورد پرونده‌ی یک پناهجویی که در یونان پذیرش حمایتی داشت، اتفاق افتاده است. او به بلژیک رفت و توانست ثابت کند که در یونان قربانی خشونت نژادپرستانه بوده است، به‌طوری که در یونان امنیت نداشت. البته باید کیس (پرونده‌ی) بسیار قوی داشته باشید و همین‌طور صبر و وقت زیاد تا بتوانید برای آن بجنگید. هیچ راه ساده و سریعی برای اینکه پرونده‌ی درخواست پناهندگی خود را از یک کشور اروپایی به کشور دیگری منتقل کنید وجود ندارد.

با این حال، راه‌های دیگری برای گرفتن اجازه‌ي اقامت در دیگر کشورهای اروپایی وجود دارد. متقاضی باید تقریباً همان پیش‌نیازهایی را که شخص دیگری برای دریافت اجازه‌ي اقامت ارائه می‌کند  مستقل از هرگونه درخواست پناهجویی، تهیه کند. اجازه‌ي اقامت باید بر مبنای دلیلی برای ماندن باشد،‌ مثلا:‌ پیوستن به خانواده‌ (همسر یا فرزندان)؛ ازدواج در کشور مقصد با شخصی که اقامت قانونی دارد، دانشجو است یا کار می‌کند. پیگیری این مساله از طریق گزینه‌ی کار کردن در کشور مورد نظر)، راه‌حل بسیار دشواری است. چون معمولاً تنها متخصصین رده‌بالا اجازه‌ي اقامت کاری دریافت می‌کنند قانون کارت آبی.

اجازه‌ي اقامت برای یک کشور دیگر اروپایی ممکن است به دلایل بشردوستانه نیز اعطا شود؛ بر این اساس که زندگی فرد در آن کشوری که وضعیت قانونیِحمایتی (protection status) دریافت کرده بود امن نیست. در هر حال، این اجازه‌ی اقامت مشروط به آن است که وضعیت در آن کشور بهبود نیابد. بنابراین، اطمینانی به تجدید اجازه‌ي اقامت وجود ندارد.

نکته: هنوز به احتمال قوی این‌ گونه است که سازمان‌های رسمی در کشورهای مقصد، به صورت خودکار نمی‌توانند همه‌ي اطلاعات مربوط به بررسی ادعای پناهجویی شما را در کشور دیگر پیدا کنند. آن‌ها زمانی متوجه آن می‌شوند که شما مدارکی یونانی دارید که خودتان آن‌ها را ارائه کنید یا به آن‌ها اشاره کنید.

تغییراتی درمقررات یوروداک که بر کسانی که دریونان به عنوان پناهجو ثبت شده‌اند تأثیرمی‌گذارد:

در تاریخ۲۰ ژوئیه‌ی ۲۰۱۵، تغییراتی در مقررات «یورو-داک» (Eurodac) انجام شد. این تغییرات، در کنار چیزهای دیگر، بر اطلاعات مربوط به کسانی که از طریق سیستم قابل دسترسی‌ هستند تأثیر می‌گذارد. تا این اواخر، تمامی پناهندگانی که از یونان می‌آمدند درباره‌ي چگونگی وضعیت پذیرش‌شان در یونان مورد تحقیقات بیشتر قرار نمی‌گرفتند. تنها اثرانگشت احتمالی موجود در سایر کشورهای اتحادیه‌ی اروپا در نظر گرفته می‌شد. اکنون بر اساس تغییراتی که در مقررات جدید اعمال شده، ثبت نام بر اساس هرگونه اطلاعات مربوط به وضعیت قانونی پیشین (legal status) آن‌ها انجام می‌شود؛ وضعیت‌هایی نظیر پناهنده‌ی سیاسی، حمایت تکمیلی، وضعیت حمایت بشردوستانه (humanitarian status). یعنی مقررات جدید به کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا این اجازه را می‌دهد که به این‌گونه اطلاعات دسترسی داشته باشند. اینکه این تغییرات در عمل چه معنایی دارند و بر چه کسانی تأثیر می‌گذارند هنوز روشن نیست. تاکنون هیچ تغییری مشاهده نشده است.

توصیه‌ها و هشدارهای عمومی در مورد وضعیت کنونی

توجه نماییدکه:

- اعضایی از خانواده‌ که حتی چند روز پس از سایر اعضا وارد کشور می‌شوند، ممکن است که از آنها جدا شوند. پس تا جایی که امکان دارد سعی کنید که همه‌‌ی اعضا را با هم ثبت‌نام نمایید.

- در صورتی که محلی که شما وارد می‌شوید و خود را به ادارات رسمی کشور معرفی می‌کنید شلوغ باشد، ممکن است که چند هفته‌ای برای ثبت‌نام کردن و ارائه‌ی اثر انگشت انتظار بکشید.

- این امکان وجود دارد که جایی که شما وارد می‌شوید، از تجهیزات کافی برای اینکه از تعداد بالای متقاضیان به‌صورت شایسته‌‌ای میزبانی کند، برخوردار نباشد. هم‌اکنون کمبودهای بسیاری در این حوزه وجود دارد و برخی در همین کشور تحت شرایط بسیار سختی به‌سر می‌برند. سعی کنید پیشاپیش در این باره اطلاعات کسب نمایید که چه جاهایی دارای ازدحام کم‌تری است و شرایط مناسب‌تری ارائه می‌دهد؛ البته اگر این مولفه برای تصمیم شما در مورد محل مراجعه اولویت داشته باشد.

- شما بایستی به‌نوبت به حل مشکلات پیشِ روی خود بپردازید. این ایده‌ی خوبی است که از همان ابتدا مشغولِ آماده‌سازیِ کیسِ (پرونده‌ی) پناهجویی‌تان شوید، با این حال، وقتی که با نیازهای ضروری‌تری روبرو هستید، خود را غرق این مساله نکنید. در نظر داشته باشید که بسیاری از مردم دلایلی برای این که تحت‌پیگرد بوده‌اند دارند، بی‌آ‌ن‌که خود از آن دلایل مطلع باشند. بنابراین، لطفاً دچار اضطراب نشوید و به‌دنبال خلق داستان‌های عجیب‌وغریبی که حاصل توصیه‌های صدها فرد مختلف بوده و به‌خاطر سپردن‌اش دشوار است نباشید؛ در عوض، جویای توصیه‌ی یک وکیل و یا یک گروه همبستگی و مشاوره باشید. داستان واقعی خود را به آن‌ها بگویید و از آن‌ها بخواهید که شما را راهنمایی نمایند. وظیفه‌ی وکیل شما این است که شما را حمایت نماید و اجازه ندارد که ذره‌ای از اطلاعات شما را با نفر سومی (به‌غیر از خودش و شما) در میان بگذارد. از هر سندی که برای کیس پناهجویی‌تان به‌همراه دارید، محافظت نمایید و سعی کنید که از آن‌ها نسخه‌های کپی تهیه کنید (بهترین راه این است که یک کپی از این اسناد را در اینترنت، مثلاً در ایمیل خود، ذخیر نمایید). با کسانی‌که ممکن است در مقام شاهد در روایت کیس پناهجویی‌تان نقش داشته باشند، در ارتباط باشید.

سفر امنی داشته باشید!

اگر در هر کشوری که از آن عبور می‌کنید نیاز به کمک داشته باشید، اگر در آن‌جا بازداشت شده یا به‌اصطلاح گیر کرده باشید، و می‌خواهید از دیپورت دوبلین جلوگیری نمایید یا درخواست پناهندگی کنید، بهتر است که با کسانی‌ تماس بگیرید که در این زمینه دارای تجربه هستند و می‌توانند در ارتباط با نحوه‌ی انجام این امور در آن کشور به شما ایده‌هایی ارائه کنند (زیرا نظام پناهندگی اروپا از هر کشور به کشور دیگر بسیار متفاوت است). در لینک زیر، می‌توانید در این رابطه نشانیِ تماس‌هایی را در کشورهای فهرست‌شده بیابید:

http://w2eu.info/greece.fa/articles/greece-dublin2.fa.html

«قانون دوبلین باید تغییر کند»

طبق قانون دوبلین، پناهجویان باید در همان کشور عضو اتحادیه اروپا که برای نخستین بار وارد آن شده‌اند تقاضای پناهندگی بدهند. اما بخصوص در ماه‌های اخیر نه یونان، نه ایتالیا و نه کشورهای حوزه بالکان این قانون را رعایت نکرد‌ه‌اند. صدهاهزار آواره ماه‌هاست که از کشوری به کشور دیگر منتقل شده‌اند تا بالاخره به آلمان، اتریش یا سوئد برسند.

در لوکزامبورگ تأکید شد که قانون دوبلین باید برچیده شده و سیستمی جدید جایگزین آن شود؛ سیستمی که علاوه بر توزیع پناهجویان بر اساس سهمیه کشورها، شامل مراکز پذیرش پناهجو و تقویت امنیت مرزها می‌شود.

سلام میخواستم بدونم در حال حاضر که در انتهای سال 2015هستیم
اگر ویزای شینگن رو از یونان بگیریم وهوایی به یونان وارد شیم بعد به صورت قاچاقی وارد خاک بریتانیا بشیم ودر انگلیس تقاضای پناهندگی بدیم .چه اتفاقی میفته .ایا به یونان دیپورت میشیم؟

تغییر در قانونپناهجویی اروپا با شکایت یک ایرانی

2013

بر اساس قانون دوبلین متقاضیان پناهندگی باید تقاضای خود را به محض ورود به اولین کشور اتحادیه اروپا تسلیم کنند. اما در مواردی که کشور مبدا مشهور به بدرفتاری با پناهجویان باشد، این قانون قابل تغییر است.

شکایت یک پناهجوی ایرانی در دادگاه آلمان، سبب تصویب تبصره‌ای برای قانون پناهندگی دوبلین شد. به گزارش تلویزیون دولتی آلمان این مرد ایرانی که ابتدا به یونان رفته و سپس از آنجا به آلمان آمده بود، مطابق قانون دوبلین پس از تقاضای پناهندگی در آلمان به کشور مرجع یعنی یونان باژگردانده شد.

بر اساس قانون دوبلین، هر فرد متقاضی پناهندگی باید تقاضای خود را در اولین کشور عضو اتحادیه اروپا که وارد می‌شود تسلیم کند و نمی‌تواند از دیگر کشورها تقاضای پناهندگی کند.

این فرد با این استدلال که رفتار مسئولان اداره پناهجویی یونان با او غیر انسانی است خواسته تا پروسه پناهندگی‌اش در آلمان انجام شود. دادگاه ایالت هسن آلمان در این باره از دادگاه عالی اروپا نظر خواسته‌اند.

دادگاه عالی اروپا در لوگزامبورگ ضمن تاکید بر قانون دوبلین، نظرش را درباره این مورد خاص اینگونه بیان کرده است: «در این مورد مشخص، آلمان موظف نیست پناهجو را به کشوری بفرستد که بنا به تجربه دیگران به طور سیستماتیک با پناهجویان رفتار غیرانسانی دارد و یا متهم به رفتار اهانت‌آمیز با آنهاست».

دادگاه لوگزامبورگ همچنین دو تبصره دیگر نیز به قانون پناهجویی افزوده است. بر اساس تبصره‌های جدید، کشورهای عضو اتحادیه اروپا موظف نیستند تقاضای پناهجویی کسی را که از طریق یک کشور اروپایی دیگر وارد این کشور شده مورد بررسی قرار دهند اما در مواردی که در کشور مبدا شرایط سختی برای پناهجویان وجود دارد می‌توانند این کار را انجام دهند.

همچنین این کشورها باید در این حالت کشور سومی را پیدا کنند که تقاضای پناهجویی فرد را قبول کند. اگر پیدا کردن کشور سوم مدت زمان زیادی طول بکشد، کشور دوم باید خود تقاضای پناهجویی فرد را بررسی کند.

در مواردی که فرد پناهجو کمتر از ۱۸ سال دارد، وظیفه مسسولان اداره پناهندگی است که برای او کشوری را پیدا کنند که در آنها فامیل یا آشنایی دارد.

قوانین پناهندگی در اتحادیه اروپا همواره مورد انتقاد و اعتراض قرار داشته است. در حال حاضر کشورهای جنوب اروپا معتقدند به دلیل قانون دوبلین، بار اصلی پناهجویانی که از آفریقا و آسیا به سوی اروپا می‌آیند، بر دوش آنهاست. اما کشورهای شمالی مثل آلمان با تغییر این قانون مخالفند.

قانون دوبلین 3:

آخرین تغییرات و شرایط قانون دوبلین 3 که در سال 2014 تصویب شد چیست؟

قرارداد دوبلین 3 شرایط پذیرش و نحوه رسیدگی به درخواست آن دسته از پناه جویان را که درخواست پناهندگیشان را دریک کشور اتحادیه اروپا ارائه داده، اما ویزای یک کشور دیگر را داشته، یا از کشور دیگری عبور کرده یا در کشور دیگری در اتحادیه اروپا قبلا درخواست پناهندگی داده بودند را تعریف، تعیین و مشخص می کند. این قرارداد تعیین می کند که چه کشوری مسئولیت رسیدگی به درخواست پناهندگی را داشته و در چه حالتی یک پناه جو به کشور دیگر عضو اتحادیه اروپا بازگردانده می شود. یک بانک اطلاعاتی ثبت اثر انگشت متقاضیان پناهندگی بنام «اویروداک» نیز وظیفه دارد تا شناسائی متقاضیان پناهندگی که قبلا در کشور دیگری در اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی داده بوده اند را تسهیل کند.


مسئولیت رسیدگی به درخواست پناهندگی بر اساس دوبلین 3 با کدام کشور است؟

در صورتی که متقاضی پناهندگی در یک کشور اتحادیه اروپا )مثلا آلمان( درخواست پناهندگی بدهد، وظیفه اداره در آلمان است که ابتدا کنترل نماید آیا فرد متقاضی پناهندگی قبلا در یک کشور دیگر عضو امور پناهندگی اتحادیه اروپا یا عضو پیمان شنگن درخواست پناهندگی داده بوده است. این کنترل از جمله به یکی از چند روش زیر انجام می گیرد:

-کنترل از طریق «اویورو داک«

-کنترل از طریق «ویز«

-سوال از خود فرد متقاضی پناهندگی در مورد مسیر خروج از کشورش و مسیر ورود او به آلمان.همچنین سوال از او در این مورد که آیا پاس داشته است، ویزا داشته است، قبلا در کشور دیگری بوده است و…

بعضا نیز پیش می آید که وسایل شخصی یا محتوای وسایل یا جیب لباس های او مورد بازرسی قرار گرفته تا مشخص شود آیا عکس، کاغذ خرید یا نوشته ای که نشان از حضور یا عبور پناه جو از کشور دیگری باشد، یافت می شود یا نه.

سیستم جدید، امکان کنترل و تبادل اطلاعات مربوط به هویت و مشخصات دریافت کنندگان ویزای شنگن را بین کشورهای عضو بسیار افزایش داده و به پلیس مرزی این امکان را می دهد تا در کنترل پاس، با گرفتن اثر انگشت نسبت دارنده ی پاس به درست بودن ویزا و اینکه ویزا متعلق به دارنده آن می باشد، اطمینان حاصل کند.

همچنین در صورتی که فردی که ویزای شنگن دریافت کرده در یک کشور دیگر اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی دهد، اداره امور پناهندگی در آن کشور از طریق کنترل نام و مشخصات و اثر انگشت آن فرد در این بانک اطلاعاتی مشخص خواهد کرد که آیا او قبلا از طریق یکی از سفارتخانه های کشورهای عضو قرارداد شنگن درخواست ویزای شنگن داده است یا نه، و اگر آری، مشخص می شود که کشور صادر کننده ویزا کدام کشور بوده است.

در امور پناهندگی در اتحادیه اروپا هرگاه مشخص گردد که متقاضی پناهندگی ویزای یک کشور دیگرِ عضو پیمان شنگن را داشته اما )مثلا در آلمان( درخواست پناهندگی داده است، به همان کشور صادر کننده ی ویزا بازگردانده خواهد شد. مهم نیست که آیا این فرد در آن کشور بوده یا نبوده است، مهم کشور صادر کننده ویزا می باشد که مطابق قرارداد دوبلین 3 ، همان کشور مسئولیت رسیدگی به درخواست پناهندگی آن فرد را نیز به عهده دارد.

همچنین است اگر فردی حتی ویزای شنگن هم نداشته، اما قبل از ورود به یک کشور عضو شنگن )برای مثال آلمان( از یک کشور امن ثالث دیگر )تمام کشورهای اتحادیه اروپا و عضو پیمان شنگن، کشور امن ثالث تلقی می شوند( عبور کرده است )مرز زمینی( یا توقف داشته است )در ترانزیت فرودگاه(، یا در یک کشور دیگر عضو پیمان شنگن قبلا درخواست پناهندگی داده بوده است، در تمام موارد فوق درخواست پناهندگی تحت عنوان «ناوارد» طبقه بندی شده و ابتدا پرونده و سپس تحت شرایط خاصی خود پناه جو به آن کشور که مسئولیت دارد برگردانده خواهد شد.

در چه شرایطی مطابق قرارداد دوبلین 3 امکان ماندن در مثلا آلمان و رسیدگی به درخواست پناهندگی وجود دارد؟

1. دلایل خانوادگی و انسانی

رعایت مواردی که در پی می آید برای کشوری که پرونده را بررسی می کند الزامی می باشد.

بسیاری از پناه جویان مایلند به دلایل خانوادگی یا به دلیل بیماری های روحی یا جسمی درخواست پناهندگی خود را در کشوری ارائه دهند که در آنجا افراد خانواده، فامیل یا دوستان قابل اعتمادشان زندگی می کنند. اما اگر قرارداد دوبلین 3 شرایط پناهندگی در کشورهای اتحادیه اروپا را اینچنین سفت و سخت محدود کرده است، پس در چه شرایطی هنوز این امکان وجود دارد که بتوان درخواست پناهندگی خود در کشور مورد نظر )در اینجا آلمان(را دنبال نمود؟

در حالت های زیر و بر اساس قرارداد دوبلین 3 می توان به دلایل خانوادگی )تعریف خانواده در ماده 4 حرف «گ» آورده شده است و شامل خواهر و برادر نمی گردد(، با وجود داشتن ویزای شنگن درخواست پناهندگی را ارائه داد. کشور بررسی کننده موظف است به پرونده رسیدگی کرده و نمی تواند پناه جو را به کشور دیگر بفرستد:

الف) بهم پیوستگی به همسر یا شریک زندگی: در صورتی که رابطه از کشور مبداء شکل گرفته بوده باشد.(بر اساس مواد 9 اگر همسر یا شریک زندگی در آن کشور اقامت دارد و بر اساس ماده10 اگر همسر یا شریک زندگی در آن کشور درخواست پناهندگی داده و درخواستش هنوز در حال بررسی می باشد.

ب) بهم پیوستگی به فرزند یا فرزندان زیر18 سال: در صورتی که ازدواج نکرده و مجرد باشند. در مورد

کودکان زیر18 سال علاوه بر پدر و مادر، خواهر و برادر نیز حق پیوستگی دارند. به شرطی که این بهم پیوستگی به ضرر کودک نباشد.

پ) موارد خاص انسانی و خانوادگی

(رعایت این حالت برای کشوری که پرونده را بررسی می کند الزامی می باشد).

در موارد خاص انسانی و خانوادگی مانند حاملگیِ قبل از تولد نوزاد، یا وجود بیماری های حاد روحی و جسمی که مراقبت دیگر اعضاء خانواده در بهبودی فرد نقش تعیین کننده دارد نیز می توان درخواست بهم پیوستگی به خانواده یا فامیل نمود.

2. مهلت های قانونی:

در صورتی که مهلت های قانونی تعیین شده برای ارجاع پرونده یا بازگرداندن پناه جو به کشور دیگر رعایت نشده یا سپری شده باشد. کشوری که در آنجا درخواست پناهندگی داده شده، موظف به رسیدگی به درخواست پناهندگی می باشد. این مهلت های قانونی عبارتند از:

الف) مهلت سه ماهه پرسش و استعلام: اگر پناه جو در کشوری(مثلا آلمان)، درخواست پناهندگی دهد اما شامل دوبلین 3 گردد، آلمان موظف است که کتبا و رسما درخواست خود را به کشوری که این پناه جو باید به آنجا بازگردانده شود تسلیم کند. این مهلت از زمانی که پناه جو درخواست پناهندگی خود در آلمان را ارائه داده است تا زمانی که آلمان نامه را برای آن کشور ارسال می کند سه ماه می باشد. اگر اثر انگشت متقاضی پناهندگی در سیستم «اویروداک» وجود داشته و تائید گردد، این مهلت دو ماه می باشد.

ب) مهلت دو ماهه پاسخ به پرسش و استعلام: کشوری که از آن درخواست شده است نیز موظف است.

در حالت عادی ظرف دو ماه کتبا به این درخواست پاسخ دهد.

در حالت فوری و عاجل این مهلت حداقل یک هفته و حداکثر یک ماه می باشد.

پ) مهلت عملی کردن و اجرای بازگردادن به کشوری که مسئولیت دارد: از زمانی که کشور مورد سوال قرار گرفته شده اعلام موافقت کند نیز آلمان شش ماه مهلت دارد تا بازگرداندن پناه جو به آن کشور را به اجرا بگذارد. اگر پناه جوئی که قرار است بازگردانده شود در زندان باشد، این مهلت حداکثر یک سال خواهد بود. و اگر پناه جو مخفی شده، برگه ی قانونی اقامتی نداشته یا بطور رسمی از او هیچ آدرس و اطلاعاتی در مورد محل سکونتش موجود نباشد، این مهلت 18 ماه خواهد بود.

اگر مهلت های ذکر شده در قرارداد دوبلین 3 رعایت نشده یا سپری شده باشند و در آن مهلت زمانی بازگرداندن پناه جو، یا اخراج او عملی نشده باشد، دیگر، مسئولیت رسیدگی به درخواست پناهندگی با آلمان خواهد بود.

ت) مهلت شش ماهه لغو مسئولیت: در صورتی که متقاضی پناهندگی با ویزای معتبر از یکی از کشورهای عضو شنگن وارد یکی از کشورهای منطقه شنگن شده (مثلا وارد آلمان شده)، و مهلت اعتبار ویزای او شش ماه است که سپری شده است، اما هنوز منطقه شنگن را ترک نکرده است، یا حتی اگر متقاضی پناهندگی قبلا از یکی از کشورهای عضو شنگن، اقامت معتبری دریافت کرده (مثلا ایتالیا) که اکنون حداقل دو سال است که از مهلت اعتبار آن گذشته است، در این حالت ها، کشوری که این فرد اکنون در آنجا درخواست پناهندگی دهد(مثلا آلمان)، مسئولیت رسیدگی به درخواست را به عهده دارد.

در عین حال اگر معلوم شود فردی غیرقانونی وارد یکی از کشورهای منطقه شنگن شده (مثلا آلمان)، اما آلمان بتواند اثبات کند که متقاضی پناهندگی حداقل پنج ماه را غیر مُنقطع در یک کشور دیگر (مثلا ایتالیا) ساکن بوده است، آن کشوری که او در آنجا سکونت داشته(ایتالیا)، مسئولیت رسیدگی به پرونده را به عهده دارد.

ث) مهلت سه ماهه لغو مسئولیت:

در صورتی که پناه جوئی (مثلا در آلمان) درخواست پناهندگی دهد اما قبلا در یک کشور دیگر اتحادیه اروپا بوده یا ویزای یکی از کشور های عضور پیمان شنگن را داشته، یا در یکی از آن کشورها درخواست پناهندگی داده بوده است(مثلا ایتالیا)، اگر خاک آن کشور (در این مثال ایتالیا) را حداقل سه ماه است که ترک کرده است، در این حالت، آلمان مسئولیت رسیدگی به درخواست پناهندگی را به عهده دارد و ایتالیا دیگر مسئولیتی نخواهد داشت. به این شرط که اگر آلمان از ایتالیا در مورد وضعیت آن فرد سوال کند، ایتالیا بتواند اثبات کند که آن شخص حداقل سه ماه است که خاک ایتالیا را ترک کرده است. و به این شرط که آن شخص، دارای اقامتی هنوز معتبر از ایتالیا نباشد.

-حقوق پناه جوئی که قرار است به کشور دیگر بازگردانده شود.

الف) مطلع کردن پناه جو: پناه جو، یا وکیل او باید بطور کتبی در مورد نتیجه استعلام از کشوری که قرار است پناه جو به آنجا بازگردانده شود به زبانی که برای او قابل فهم باشد مطلع گردد.

ب) حق شکایت به دادگاه: در صورت صدور حکم بازگرداندن، پناه جو می تواند از طریق وکیلش شکایت فوری به دادگاه ارائه دهد. تا زمان اعلام حکم دادگاه، بازگرداندن پناه جو به تعویق می افتد.

پ) تامین یا تقبل هزینه وکیل: در صورتی که پناه جو نتواند هزینه های پرداخت هزینه وکیل را به عهده بگیرد، هر کشور عضو پیمان دوبلین بر اساس قوانین همان کشور باید هزینه به استخدام گرفتن یک وکیل از سوی پناه جو را به عهده گرفته یا دسترسی پناه جو به وکیل(تسخیری) را تضمین نماید.

وبلاگ اطلاع رسانی پناهندگان ومهاجران